صداهای ماندگار

اول اومدم با يه حالت نااميدانه اي بنويسم كه وختي واردِ محلِ كارم شدم تويِ جايگاهش نبودُ تا الان هم نديدم بياد از جلويِ محلِ كارِ من رد شه پس حتما يا امروز اصلا نمياد يا شيفتش از ساعتِ چهار شروع ميشه بعد ديدم همين پنج ديقه پيش كه داشتم واسه يِ خودم طبقِ معمولِ هميشه ميرفتمُ ميومدمُ آهنگ گوش ميدادم اومد از جلويِ محلِ كارِ من رد شد و بله من تپش قلب گرفتم حالا هم بهتره كه هر چه سريع تر تا يه گندي بالا نيوردم برم اون ته بشينم كه به اون غرضي كه دارم برسم با تشكر